Następnie nadszedł dosyć przyjemny etap wędrówki przez równy teren aż do osiedla Żmije, skąd ruszam w stronę Krzeszowa.
Mijam kilku okolicznych mieszkańców, którzy prawdopodobnie zmówili się by zawrócić mnie ze szlaku i nie wierzyli w to, że dotrę do celu. Nie zważając na teksty w stylu: "Czemu tak późno idziesz? Przecież nie dojdziesz do Leskowca!", ruszam dalej. Po przejściu Przełęczy Carchel czeka mnie kolejny przyjemny etap: szlak prowadzi przez ciekawe wychodnie skalne występujące tutaj w dużych ilościach.
Teraz odbijam zielonym szlakiem i trafiam poprzez widokowe polany do Krzeszowa.
Tutaj robię pierwszy dłuższy popas, zarzucam coś na ząb i coś ku pokrzepieniu serca ;)
Z godziny na godzinę dzień zbliża się ku końcowi. Ostatni etap wędrówki będę kontynuował po zmroku.
Mijam ostatnie osiedla i znów spotykam gościa wątpiącego w moje umiejętności - "Za późno na takie wycieczki..." A ja już minąłem Czarną Górę i śmigam na Smrekowicę. Po drodze spotykam pierwszych w tym dniu turystów.
Na Smrekowicy zapada zmrok i chociaż widoki były piękne, wolałbym je podziwiać w świetle dziennym. Kieruję swe kroki w stronę chatki.
Przy świetle latarki trafiam na drogowskaz, którego wyczekiwałem i po chwili widzę światła w środku lasu - trafiłem do celu. Chwila odpoczynku i wbijam do chatki, gdzie spotykam znajome twarze.
Składam życzenia solenizantowi, przy okazji dowiaduję się, że grono solenizantów jest większe :)
Tutaj historia zmienia swój bieg, a jej szczegóły znają Ci, którzy byli tam w tym dniu. I ja tam byłem, miód (z Krzyżakiem) i wino piłem, a com widział, i com słyszał... w pamięci zostawiłem ;)
Album: Beskid Mały - Andrzejkowo-urodzinowo
